Dün açıklanan ABD enflasyon verisinin ardından piyasalarda fiyatlamalar çok keskin bir değişim yaşadı. ABD’de enflasyon %9,1’e çıktı ve 41 yılın en yüksek seviyesini gördü. Aylık %1,3’lük yükselişin yarısına yakınını enerji oluştururken gıda da yine etkili olmaya devam etti. Manşet enflasyon beklenenden fazla yükselirken gıda ve enerji hariç çekirdek enflasyonda da hissedilir bir gerileme olmadı. Böyle olunca Fed’in 27 Temmuz’da yapacağı FOMC toplantısında 75 yerine 100 baz puanlık bir faiz artışı yapacağı beklentisi bir gün içinde %70’lere çıktı.
Fed, bu ayki FOMC toplantısında 100 baz puan faiz artışı yapar mı?
Bu sorunun direkt cevabı evet, ama sebeplerine bakmakta fayda var. En önemli sebep elbette ki enflasyonun yükselmeye devam etmesi. Diğer bir sebep ise istihdam sektörünün halen pozitif kalması faiz artışını destekliyor. Bir diğer gerekçe ise, piyasa beklentileri.
Haziran toplantısını hatırlarsak 50 baz puanlık beklenti birkaç günde 75 baz puana çıktı ve komite 75 baz puanlık faiz artışı yaptı. Bunun için önden yayımlanan makale ile piyasaya bilgi sızdırıldığı haberleri de yayılmıştı. Ama aslolan beklentilerin karşılanmasıydı.
Haziran toplantısında Fed, kendi iletişimine aykırı davrandı. Mayıs’taki faiz artışının ardından yapılan açıklamada 75 baz puanın masada olmadığı söylendi, yani hiç açık kapı bırakılmadı, ama sadece birkaç günde bu gerçeklik oluşuverdi. Sütten ağzı yanan Fed, şimdi yoğurdu üfleyerek yiyor ve dünkü enflasyon verisinin ardından yetkililerden 100 baz puan için sinyaller veriliyor. İlk yorum Mester, Daly ve Bostic’ten geldi. Yerel başkanlar enflasyonda zirvenin görüldüğünden emin olmadıklarını ve daha etkili adımlar atılması gerektiğini, 100 baz puanın da olasılık dahilinde olduğunu belirttiler.
Bir diğer sinyal de ABD Başkanı Biden’dan geldi. Biden, enflasyonda büyük paya sahip olan enerji üzerinde durdu. Ancak enflasyonu düşürmek için Fed’e destek vermeye devam edeceklerini belirtti.
Düne kadar fiyatlamalarda Temmuz ve Eylül’de 75’er baz puan Kasım’da 50 ve Aralık’ta 25 baz puanlık faiz artışı fiyatlaması vardı. Ancak şimdi Temmuz 100 baz puan, Eylül 50 baz puan ve Kasım 50 baz puan olarak fiyatlanırken Aralık’ta pas geçme ihtimali daha fazla görülüyor. Yani Fed’in önden yüklemeli adımlarının en az Temmuz-Eylül’de sürmesi bekleniyor.
Mayıs itibarıyla baskı altına giren gelişen ülke varlıkları için durum artık daha da kötü. Enflasyonu, borcu, risk primi yüksek olan ülkelerde zorluk daha fazla olurken; sürece uyumlu adım atan ve belirttiğimiz başlıklarda daha düşük seviyelerde olan ülkelerin riskleri ise görece az durumda.
Türkiye özelinde baktığımızda; elbette ki Fed’in yüksek oranlı adımları olumsuz. Bunun yanında para politikasındaki ayrışma olumsuzluğu daha da artırıyor. Risk primi 900 bp sınırında, enflasyon ve kur cephesinde de yavaşlama işareti yok. Haliyle istesek de olumlu bir görüntü oluşturamıyoruz.
İhracat ve borç ödeme noktasında da paritedeki düşüş sıkıntı yaratacaktır. En büyük ticaret ortağımız Avrupa ve kıtanın ağırlıklı olarak kullanılan para birimi olan eurodaki düşüş geliri azaltıyor. İthalat ödemesi olan dolar borcuna da destek sağlayamıyor.
Paritede, faiz beklentilerinin artması ile toplantı öncesinde 0,9650 desteği test edilebilir. Kur hedefi olmadığını söyleyen Avrupa Merkez Bankası için elbette ki asıl sorun eurodaki değer değil. Oldukça geç kalan banka, bu ayki toplantıda sürpriz bir büyük adım atmaz ise ayrışma daha da derinleşebilir ve bölge enflasyonunda da önlemler yetersiz kalabilir.
Dünden bugüne altın, euro ve dolardaki değişime bakalım:
Ons fiyatı 1.700 dolara doğru baskı yiyor ve kademe kademe gerilemenin ardından artık işlemler 1.780 dolardan 1.676 dolar desteğine doğru ilerliyor. Orta vadede yön değişimi için bu desteği oldukça kritik görüyoruz.
EUR/USD tarafında 0,9650 olasılığı dün itibarıyla daha da kuvvetlendi. Fed cephesinde fiyatlama tamam, gözler ECB’de.
USD/TRY kurunda 17,50 üzeri denemeler görüyoruz ve bu haftaki her kapanış seviyesi aslında tarihi zirve durumunda. 17,15 sonrası teknik takibi bıraktık, sadece 18,36 rekorunu izliyoruz.