Gündemi uzun süredir meşgul eden İtalya konusu piyasada yankı bulmaya devam ediyor. Ancak bu durumun Euro Bölgesi’ne olan etkisi ve bundan sonraki süreçte Avrupa Merkez Bankası’nın (ECB) para politikasındaki duruşu hususunda halen belirsizlik sona ermiş değil. Kısaca özetleyecek olursak, 28 Eylül’de açıklanan İtalya bütçe tasarısı, Avrupa Birliği (AB) taleplerine uygun olmadan hazırlanmış, kamu harcamaları artırılırken vergilerin düşürülmesi öngörülmüştü. AB ile yapılan görüşmeler sonucu yaptırım uygulama kararı alınabileceği ve bu durumdan İtalya’ya taviz verilemeyeceği belirtilirken İtalya kanadında da asi duruş devam etmiş ve bütçe açığının yüzde 2.4’ten aşağı indirilemeyeceği söylenmişti.
Mevcut konjonktüre baktığımızda Euro Bölgesi’nin ana sorunu haline gelen bu lokal problem, diğer ülkelere muafiyet verilme ihtimaline ilişkin Euro Bölgesi’nin ihtiyatlı yaklaşması gereken bir konu olarak karşımıza çıkıyor. Kaldı ki geçtiğimiz yıl Yunanistan’a uygulanan ekonomik kurtarma programı olumlu yankı bulmuş ve Yunanistan tek etken AB yardımı olmasa da iflas bayrağının çekilmesinden kurtulmuştu. Ancak şu anki süreci biraz daha keyfekeder bulan bir AB karşısında İtalya’nın muafiyetleri alıp alamayacağı merak konusu. Karşılıklı anlaşma yoluyla verilecek imtiyaz, diğer Euro Bölgesi ülkelerinin de iştahını kabartabilir ve bu durum AB’yi ve ECB’yi ekonomik boyutta ve finansman yönetiminde zor duruma düşürebilir. Hal böyle iken İtalya Başbakanı Guiseppe Conte, yardımcıları Luigi Di Maio ve Matteo Salvini ile Ekonomi Bakanı Giovanni Tria, İtalya’yı ‘’Avrupa’nın Yaramaz Çocuğu’’ ilan edecek nitelikte sert ifadelerde bulunmaya devam ederken paritede Euro varlıkları için baskılanma unsurunu da beraberinde getirmişti. Durum umutsuz olmasa da iki otoritenin karşılıklı anlaşmaya varacağı tahmin edilmekle birlikte bu anlaşmanın ne şekilde yapılacağı bundan sonraki süreçte de Euro Bölgesi adına belirleyici olacaktır. İmtiyaz tanıma durumunda 2019 yılında yeni baş ağrılarının olma ihtimali artacakken bu durum varlık alım programını sona erdirip 2019 sonuna doğru faiz artırmaya hazırlanan ECB’nin de politikasında değişikliği doğurabilir. Bunun yanı sıra ABD-Çin arasında henüz sonuçlanmamış ticaret savaşlarının etkisini de hesaba katacak olursak büyüme rakamlarının beklenti altında gelmesi ve enflasyonda da durgunluk olma olasılığının görülebilecek olması faiz artışlarının önüne set çekebilir. Ek olarak AB’den çıkmaya hazırlanan İngiltere’deki Brexit konusunda da belirsizlik hakimken Avrupa’nın bu kadar çok noktada belirsizlikle uğraşacak olması daha önce pek de karşımıza çıkan bir durum değil. Bu yönüyle Euro Bölgesi açısından siyasi ve ekonomik yönetim ile sözlü yönlendirmelerin en aktif şekilde yapılması elzem olacaktır. Kriz yönetimini daha iyi yönetenin aradan sivrileceği bir projeksiyondan geçtiğimiz bu günlerde bizler gibi gelişmekte olan para birimleri için İtalya ve dolayısıyla Avrupa’nın durumu daha da önemli olacaktır.
Sonuç olarak, metin konusunun da ana hattı olan İtalya meselesi an itibariyle Avrupa için ciddi bir sorunsala dönüşmüş durumda. Bununla birlikte AB, yaramaz çocuğunu affeden bir ebeveyn edasıyla mı yaklaşacak, yoksa 4 Mart’taki seçim süreciyle başlayıp göçmen krizi ile zirve yapan İtalya’ya üvey evlat muamelesi mi yapacak, bunu zaman gösterecek.
İtalya konusu öncesi 1,1800 seviyelerinde seyreden paritede tek bileşen İtalya olmasa da Euro varlıklarında sert satışlar gelmiş ve parite bu süreçte 1.1215’e kadar geri çekilmişti. Bundan sonraki süreç için farklı senaryolar üretilmeye devam ediliyor ancak yapılacak herhangi bir anlaşmanın dahi Euro açısından olumlu gelişmeleri görülmesi muhtemel olabilir. Tabi bununla birlikte Dolar endeksinin de davranışlarının detaylıca irdelenmesi gerekecektir. FED’in Aralık ayı faiz artış ihtimalinin, aşağı yönlü risklerin artmasından mütevellit azalması ve 2020 resesyon riski, Dolar tarafı için de baskılanma unsuru oluşturmakta. Bu yönüyle uzun vadeli olarak paritede yukarı atakları görmemiz ve yeniden 1.1800 seviyesine kadar tepki görmesi mümkün olabilir.
Karşı senaryo ise ABD tarafının yaptırım konusunda yeni durağı Avrupa Birliği ülkeleri olabilir. Bu durum Avrupa ülkelerinin ve birliğin özellikle otomotiv sektörünün baltalanmasına, mali yapılarında bozulma ve ekonomik faaliyetlerle sekteye uğrama ile olumsuz havanın datalara yansıması birleştiğinde çok farklı bir tablo ile karşı karşıya kalınabilir. Hal böyle iken mali yapı ve likidite sorunlarıyla değer kaybedecek bir Euro paritede aşağı yönlü hareketlerin hız kazanmasını sağlayabilir ve 1.11’e kadar satışlar görülebilir. Bunun dışında İtalya konusu ile yara alması halinde Euro Bölgesi’nin yeni bir ülke ile aynı tip karmaşalar yaşaması da Euro’yu baskılayacaktır. Tabi Brexit’in de tahribat etkisini de es geçmemek gerekecektir.
1.11-1.18 bandının yukarı ya da aşağı yönlü kırılmaları ise aşağıda 1.08, yukarıda ise 1.21 hareketlerini yeniden alevlendirebilir. EURUSD için ara direnç şuan psikolojik bir seviye olan 1.15 gibi görünmekteyken bu seviyenin geçilmesi yukarı ataklar için teknik anlamda son derece mühim olsa da görünen o ki, mevcut periyotta teknik analizden çok haber akışlarının ve siyasi gelişmelerin mevcut ülkelerin ekonomilerine yön vereceği ve paritelerin de buna göre yol bulacağını söylemek yanlış olmayacaktır.