Aslında biraz sonra yazacaklarım bana özgün ifadeler değildir. Hemen herkesin bildiği ve finans camiasında çokça telaffuz edilen şeylerdir; yani anonimdir.
Piyasa yedi dağdan oluşur. Her dağın başında büyükçe bir Trabzon ekmeği bulunur. Çok büyüktür ama hani yol kenarlarında müşteri çekmek için özel hazırlanmış 500 kg lık ekmekler vardır ya işte onlardan da daha büyüktür; belki bir dağın büyük bir kayası kadar büyüklükte.
Dağların ortasını ova düşünün, genişçe bir ova, bu ova içerisinde ciddi bir kalabalık var, kelimenin tam anlamıyla curcuna var. Aldım abi diyenler, sattım abi diyenler şeytana pabuç giydirmeye çalışırken zokanın kendisini yiyenler, su kurnazları, tekniker grafikçiler, kafayı yemiş ekonomistler, durmadan konuşanlar konuştuklarının içerisinde bir şey olmayanlar işte burası piyasa, burada herkes borsacı, hepsi al alcı; sat satçı, hepsi piyasacı; pardon piyasACI...
Daha ilginci ne söyleyeyim mi; bu ovada herkes aç! Herkesin karnı oldukça aç! Ekmek var görünüyor işte dağın tepesinde, açlardan biri koşmaya başlıyor hızla oraya doğru, onu gören diğeri, onu gören diğeri, bir diğeri, böylece başlıyor mu size kavimler göçü. (!)
Derken biri orada yalnız kalıyor, gitmiyor onların koştuğu yere, çünkü on bin kişiye yetecek ekmeğe yüz bin koşuyor, bir milyon koşuyor... Ulaştıklarında paylarına düşen ekmek bir parçayı bulmayacak! Diğer tarafta kalan altı dağın ekmeği boş boş duruyor!
Bir yatırım danışmanı olarak, en korktuğum şey piyasa ile aynı şeyi düşünmektir. Çok korkarım bu durumdan, tir tir titrerim. Olabildiğince ayrışmak isterim piyasadan, kalabalığın içindeyken değil yalnızken kendimi güvende hissederim. Bu herkesin bildiği bir şeydir aslında ama ben bu durumu "trafikte hız öldürür" durumuna benzetirim. Bu ifadeyi hepimiz bilmemize rağmen, hemen hiç birimiz karşı çıkmamamıza rağmen otobana çıktığımızda 160 km hıza biran evvel ulaşmaya çalışırız. Durum budur, hız öldürür ama herkes hızlı gider, yani söylemek istediğim aslında bilinmeyen bir şey değildir ayrışmak ama aynı zamanda da çoğunluk kimsenin yapamadığı bir şeydir.
Şu sıralar bilmem neden kendimi güvende hissediyorum, sizce ayrıştığım için midir? Haftada bir sardalya avlamaktansa yılda iki defa büyük bir somon çekmeyi tercih ederim.
Sevgiler.
Son ve en sevdiğim söz: PARA ASLA UYUMAZ!
Piyasa yedi dağdan oluşur. Her dağın başında büyükçe bir Trabzon ekmeği bulunur. Çok büyüktür ama hani yol kenarlarında müşteri çekmek için özel hazırlanmış 500 kg lık ekmekler vardır ya işte onlardan da daha büyüktür; belki bir dağın büyük bir kayası kadar büyüklükte.
Dağların ortasını ova düşünün, genişçe bir ova, bu ova içerisinde ciddi bir kalabalık var, kelimenin tam anlamıyla curcuna var. Aldım abi diyenler, sattım abi diyenler şeytana pabuç giydirmeye çalışırken zokanın kendisini yiyenler, su kurnazları, tekniker grafikçiler, kafayı yemiş ekonomistler, durmadan konuşanlar konuştuklarının içerisinde bir şey olmayanlar işte burası piyasa, burada herkes borsacı, hepsi al alcı; sat satçı, hepsi piyasacı; pardon piyasACI...
Daha ilginci ne söyleyeyim mi; bu ovada herkes aç! Herkesin karnı oldukça aç! Ekmek var görünüyor işte dağın tepesinde, açlardan biri koşmaya başlıyor hızla oraya doğru, onu gören diğeri, onu gören diğeri, bir diğeri, böylece başlıyor mu size kavimler göçü. (!)
Derken biri orada yalnız kalıyor, gitmiyor onların koştuğu yere, çünkü on bin kişiye yetecek ekmeğe yüz bin koşuyor, bir milyon koşuyor... Ulaştıklarında paylarına düşen ekmek bir parçayı bulmayacak! Diğer tarafta kalan altı dağın ekmeği boş boş duruyor!
Bir yatırım danışmanı olarak, en korktuğum şey piyasa ile aynı şeyi düşünmektir. Çok korkarım bu durumdan, tir tir titrerim. Olabildiğince ayrışmak isterim piyasadan, kalabalığın içindeyken değil yalnızken kendimi güvende hissederim. Bu herkesin bildiği bir şeydir aslında ama ben bu durumu "trafikte hız öldürür" durumuna benzetirim. Bu ifadeyi hepimiz bilmemize rağmen, hemen hiç birimiz karşı çıkmamamıza rağmen otobana çıktığımızda 160 km hıza biran evvel ulaşmaya çalışırız. Durum budur, hız öldürür ama herkes hızlı gider, yani söylemek istediğim aslında bilinmeyen bir şey değildir ayrışmak ama aynı zamanda da çoğunluk kimsenin yapamadığı bir şeydir.
Şu sıralar bilmem neden kendimi güvende hissediyorum, sizce ayrıştığım için midir? Haftada bir sardalya avlamaktansa yılda iki defa büyük bir somon çekmeyi tercih ederim.
Sevgiler.
Son ve en sevdiğim söz: PARA ASLA UYUMAZ!