ABD’de ÜFE ve TÜFE’nin son ayda zirveden bir miktar gerileme göstermesi bu hafta piyasalardaki en önemli fiyatlama sebebiydi. Piyasalar göstergelerdeki düşüş ve istihdamda da artış olmasıyla beraber Fed’in Eylül’de son iki toplantıdaki gibi agresif değil de daha düşük oranda 50 baz puan faiz artırmasına daha fazla ihtimal veriyor. Böyle olunca iyimserlik arttı ve bu hafta endeksler yükselirken dolar göstergesi düştü.
Doların gelişmiş ülke paraları karşısındaki ortalama seyrini gösteren ABD Dolar Endeksi, bu hafta %1 geriledi ve 30 Haziran sonrası en düşük seviyeyi test etti, ancak bugün sınırlı bir toparlanma var endekste ve seviye 105,45’te.
Piyasalar her ne kadar Eylül’de 75 yerine 50 baz puanlık faiz artışını bu hafta dikkate alsa da asıl önemli olan Eylül sonrası. ABD’de şu an %8,5 olan enflasyonun yılın kalanında gerilemesi için evvela petrol, emtia ve gıda başta olmak üzere maliyet artırıcı ürünlerdeki düşüşün sürmesi gerekiyor. Bu durum sadece ABD için değil dünya enflasyonu için geçerli, ama bugün ABD ve Euro Bölgesi’ni dolayısıyla dolar ve euro’daki değişimi ele alıyoruz.
Petrol tarafında aşırı oynaklık azaldı ancak son haftadaki sert düşüş ise yerini sakin bir yükselişe bıraktı. Brent bu hafta %5 primle yeniden 100 dolara çıktı. Yılın kalanında ise hem Ukrayna ile devam eden savaş hem Batı ve Rusya gerginliği hem de sevkiyat sorunları nedeniyle petrol ve gıdada yeni yükselişler söz konusu olabilir. Bu da enflasyonun yüksek kalması anlamına gelebilir. Dolayısıyla Fed’in eli henüz rahatlamış değil ve Eylül’de 50 baz puanlık bir faiz artışı olsa bile sonrası belirsiz.
Euro Bölgesi’nde sektörel yavaşlama var. Buna karşın şaşırtan ilk çeyrek büyümesinin ardından sanayi üretimindeki yükselişin devam etmesi olumlu. Ama ülke ekonomileri özelinde bakıldığında Almanya’da sıkıntı yüksek. Lokomotif ekonomi çeyreklik bazda büyüyemedi ve son ayda istihdam sektöründe de görünüm negatif.
Avrupa Merkez Bankası bu yılın ilk faiz artışını Temmuz’da yaptı ve 50 baz puan faiz artırdı. Ancak bankanın süreçte çok geç kalması işi daha sıkı tutmasına neden olacak. Yine de Fed’in gerisinde kalan bir ECB var. Bu noktada faiz dışında iki merkez bankasının da parasal sıkılaşmada nasıl davranacağı da önemli.
Grafikte euro/dolar paritesinin uzun vadeli görünümü yer alıyor. 2008’de başlayan düşüş trendi oldukça güçlü. Fiyat, bir yıllık ortalamaya baktığımızda 1,1067, 14 haftalık görünüme baktığımızda ise 1,0399 seviyelerinin altında.
Yakın zamanlı grafikte ise Haziran sonrası görünüm yer alıyor. Haziran’da kırılan 1,0760 desteği artık direnç konumunda ve fiyat hem Mayıs hem Haziran’da önemsediğimiz 1,0370 desteğini test etmesinin ardından 1,0760’ı aşamadı. Sonrasında ise düşüş 0,9950’ye kadar devam etti. Bugünlerde fiyattaki sınırlı toparlanma 1,0370’te zorlanıyor.
Beklentimiz şöyle: Kısa vadede fiyatın 1,0370-1,00 aralığında bir süre yatay seyir izlemesi yönünde. Toplantılara doğru eğer ECB sürpriz bir hale yapmaz ise fiyatta 1,00 seviyesi altı görülebilir. Orta vadede ise 1,0760’ı direnç, 0,9650’yi destek olarak izliyoruz. Seviyeler kısa süreli işlem yapanlar için geniş görülebilir, ancak fiyatın trend içindeki dengelenme bölgesi, toparlandığı ve zorlandığı seviyeleri göz önüne almakta fayda var.
Dünkü analizimizde dolar göstergesi ve dolar/TL grafiklerini paylaşmıştık. Bugün endeks ara destek olarak gördüğümüz 105,50’ye doğru toparlanma gösteriyor. Asıl önemli gördüğümüz kısa vadeli destek bölgesi ise 103,50-103 ve bu bölge korundukça 108,50’ye doğru ilerleme yaşanabilir.
Dolar/TL’de oynaklığın azalması iyi, ama fiyat son haftalarda rekor seviyelerden kapanış yapıyor ve geri çekilme olmaması riskli. Biz 17,15 direnci sonrasını çok kritik gördüğümüzü ve teknik olarak bir direnç bakmadığımızı bu seviye aşılmadan belirtmiştik.
Kurda bir miktar ferahlama olması için 16,60’ın altına inilmesi gerektiği görüşündeyiz. Fakat şimdilik 18 olmamasına bir çaba gösteriliyor, düşüş için bir gelişme henüz yok.
