Son Ulusal Bağımsız İşletmeler Federasyonu (NFIB) anketi, daha sağlam hükümet raporlarından büyük ölçüde farklılaşan bir ekonomik uyarıydı. Kısa süre önce yazdığımız bir analizde küçük işletmelerin ekonomideki önemini tartıştık.
"Küçük ve orta ölçekli işletmelerin ABD ekonomisinin önemli bir yüzdesini oluşturduğunu anlamak çok önemli. ABD'deki tüm şirketlerin yaklaşık %60'ının çalışan sayısı 10’dan az.
Küçük işletmeler ekonomiyi, istihdamı ve ücretleri yönlendirir. Bu nedenle NFIB'in açıklamaları, hükümet kaynaklarından gelen manşet ekonomik verilerle karşılaştırıldığında ekonominin mevcut durumuyla son derece ilgili."
Ekonomik büyüme ve istihdama ilişkin son hükümet verileri güçlü kalmaya devam ederken NFIB küçük işletme güven anketi, yayımlanan son raporunda geriledi. Son 11 yılın en düşük seviyesine gerilemekle kalmadı, aynı zamanda ekonomik bir uyarı anlamında da tarihsel olarak resesyondaki bir ekonomiyle ilişkilendirilen seviyelerde kaldı.
Faiz oranlarının 1975'ten bu yana 5 yıllık ortalamasından en büyük sapmayı gösterdiği düşünüldüğünde, güvendeki düşüş şaşırtıcı olmamalı. Yüksek borçlanma maliyetleri, büyük şirketler gibi tahvil piyasasına erişimleri olmadığı için küçük işletmelerin büyümesini engelliyor.
Bu nedenle ekonomi yavaşlayıp faiz oranları yükseldikçe küçük işletme sahipleri, işletme kredileri için yerel bankalarına yöneliyor. Ancak daha yüksek faizler ve daha sıkı kredi standartları, sermayeye erişimi zorlaştırıyor.
Tabii ki sermayenin her işletmenin can damarı olduğu düşünüldüğünde işe alma, sermaye harcamaları ve genişleme kararları hassas bir durumdadır.
Borsalarda amatörlerin bile profesyoneller gibi kazanabileceği dünyaya adım atın. InvestingPro şimdi %20 indirimde. Kupon kodu: INVTROZEL1A
Kodu nasıl kullanacağınızdan emin değil misiniz? Adım adım gösterdiğimiz videoyu izleyebilirsiniz.
Sorularınız için destek birimimize buradan ulaşın.
Ekonomik Uyarı: Sermaye Harcamaları
Ekonominin, manşet verilerin işaret ettiği kadar hızlı büyümesi halinde işletme sahiplerinin, artan talebi karşılamak üzere kapasite artırımı için sermaye harcaması yapması şaşırtıcı olmayacaktır. Ancak en son NFIB raporunda, 3-6 ay içinde sermaye harcaması planlayan işletme sahiplerinin yüzdesi, pandemi kaynaklı kapanmadan bu yana en düşük seviyeye geriledi.
Yine küçük işletmelerin ekonominin yaklaşık %50'sini oluşturduğu düşünüldüğünde, sermaye harcaması planları (CapEx) ile GSYİH denkleminin bir parçası olan reel brüt özel yatırım arasında sıradan bir ilişkiden fazlası var.
Başka bir deyişle, eğer küçük işletmeler yatırım harcamalarını kısarsa bu durum, önümüzdeki çeyreklerde daha yavaş özel yatırım oranlarına ve nihayetinde ekonomik büyümeye dönüşecektir.
Görüldüğü üzere küçük işletmelerin yatırım harcaması planları ile ekonomik büyüme arasındaki korelasyon göz ardı edilmemeli. Ana akım ekonomistler "ekonomik reflasyon" konusunda giderek daha iyimser hale gelirken reel GSYİH ve yatırım harcamaları arasındaki ekonomik uyarı ihtiyatlı olmayı gerektiriyor.
Elbette küçük işletmeler yatırım harcamalarını arttırmak istemiyorsa bunun nedeni, bu harcamaları haklı çıkaracak talep eksikliği. Bu nedenle yatırım harcamaları düşüyorsa, istihdam ve satışlardan ekonomik uyarılar beklemeliyiz.
Satışlarda Bir Sorun Var
Küçük bir işletme sahibinin işletmesine yatırım yapmama kararında birçok neden rol oynar. Yukarıda belirtildiği gibi daha sıkı banka kredi standartları ve artan borçlanma maliyetleri, kesinlikle bu karar üzerinde etkilidir. Ancak eğer "işler canlanıyorsa", işletme sahipleri artan talebi karşılamak için gereken sermayeyi bulacaktır. Ancak NFIB verilerine daha derinlemesine baktığımızda denklemin "talep" tarafına ilişkin endişelerin arttığını görüyoruz.
NFIB, anketten küçük işletme sahiplerinin "endişelerine" ilişkin çeşitli veri noktaları yayımlıyor. Bunlar hükümet düzenlemelerinden vergilere, iş gücü maliyetlerinden satışlara ve işletme sahiplerinin karşılaştığı diğer endişelere kadar pek çok kaygıyı kapsıyor. Denklemin "talep" tarafı söz konusu olduğunda üç önemli kategori bulunuyor:
- Zayıf satışlar (talep),
- İş gücü maliyeti (her işletme için en önemli gider) ve
- "Büyümek için iyi bir zaman mı?" (Sermaye harcaması)
Aşağıdaki grafikte "Büyümek için iyi zaman" ifadesini ters çevirdim, böylece iş gücü maliyeti ve zayıf satışlarla ilgili artan endişelerle ilişkilendirdim. Bu endişelerin ortalamasının, ekonomik büyüme zayıfladıkça (durgunluk dönemleri) arttığı ve ekonomik toparlanma dönemlerinde düştüğü aşikâr. Şu anda bu artan endişeler, ekonomistlere ekonomik bir uyarı sağlamalı.
Satış ve istihdam rakamlarının incelenmesi, işletme sahiplerinin genel ekonomi konusunda neden karamsar olduklarını anlamamıza yardımcı olabilir. Aşağıdaki grafik, NFIB üyelerinin bir önceki çeyreğe kıyasla bir sonraki çeyreğe ilişkin satış beklentilerini gösteriyor. Siyah çizgi, uzun vadeli medyan ile her ikisinin ortalamasıdır.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde işletme sahipleri, satışların bir sonraki çeyrekte iyileşeceği konusunda her zaman iyimserdir. Ancak gerçek satışlar, bu beklentilerin altında kalma eğiliminde. Bu ikisi arasında çok yüksek bir korelasyon var, bu nedenle her ikisinin ortalaması değerli bilgiler sağlar. Satış beklentileri ve gerçekleşen satışlar, genellikle durgunluk dönemlerinde görülen seviyelerin oldukça altındadır. Satışlar (talep) zayıfken üretimi (arzı) önemli ölçüde artırmaya çok az ihtiyaç olur.
İşte dikkat edilmesi gereken ekonomik uyarı. Reel perakende satışlar, kişisel tüketim harcamalarının (PCE) yaklaşık %40'ını, ekonomik büyüme oranının ise kabaca %70'ini oluşturuyor. Küçük işletmelerin gerçekleşen ve beklenen satışlarının ortalamasındaki düşüş, perakende satışların zayıfladığını ve buna bağlı olarak ekonomik büyüme hızının yavaşladığını gösteriyor.
İstihdam Uyarısı
Ekonomik denklemin talep tarafı son derece önemli. Bir işletme sahibinin ürün veya hizmetlerine olan talep azalırsa istihdamı artırmaya çok az ihtiyaç olur. Dolayısıyla ekonomik büyüme manşetlerde yer aldığı kadar sağlamsa, küçük işletmelerin istihdamı artırma planları neden büyük ölçüde azalıyor?
Dahası talep düştüğünde, işletme sahipleri kârlılığı korumak için işletme maliyetlerini düşürmeye çalışır. Gelecekteki istihdamı azaltmak bu denklemin bir parçası olsa da işçi tazminatlarını artırma planları da bu denklemin bir parçasıdır.
Son grafik çok önemli. ABD tüketime dayalı bir ekonomi. Ancak tüketiciler, önce bir şey üretmeden tüketemez. Tüketim için gerekli geliri yaratmak için önce üretim yapılmalı. Döngü aşağıdaki gibi:
Çalışanlar, artan yaşam maliyetleri nedeniyle daha az ücret artışı (zam, ikramiye vb.) aldıkça tüketimi kısar ve bu da daha yavaş ekonomik büyüme oranlarına dönüşür. Buna karşılık işletme sahipleri istihdamı ve ücretleri daha da azaltır. Bu, tarihsel olarak resesyonla sonuçlanan sanal bir sarmaldır.
Bu sefer kesinlikle farklı olsa da NFIB anketinden gelen ekonomik uyarılar göz ardı edilmemeli. Veriler, Fed'in faizleri düşürme konusunda neden kararlı olduğunu açıklayabilir.